De huiszwam, is een van de gevaarlijkste houtaantastende schimmels die in gebouwen kunnen voorkomen. In veruit de meeste gevallen begint de aantasting dicht bij de grond in vloerdelen en balken van slecht geventileerde ruimten. De huiszwam kan zowel naald- als loofhout snel en volledig vernietigen. Behalve massief hout kunnen ook spaanplaat, vezelplaat, triplex, papier en textiel worden aangetast.

De huiszwam vormt een wit, wat-achtige schimmeldraden, dat plaatselijk citroengeel wordt en later door veroudering grijs, olijfgroen of violet gaat verkleuren. Uit deze schimmeldraden vormen zich potlooddikke schimmelstrengen, die zorgen voor het transport van vocht. Als de schimmel zich eenmaal in hout heeft gevestigd, kan hij ook droog hout aantasten. Via de draden, die zich zeer ver kunnen uitbreiden, voert hij zelf het benodigde vocht aan, waardoor het houtvochtgehalte met 10 tot 40% kan stijgen. Deze draden dringen zelfs dwars door metselwerk en isolatiemateriaal heen. Hoewel de zwam alleen in vochtig hout groeit, heeft zij een grote weerstand tegen droogte, waardoor zij erg lang in (droog) hout kan blijven leven.